(22.MAI.2016)

sieben Filmepisoden von sieben Frauen die in erfinderischen Weisen frauenfeindlichen Strukturen aufbrechen und ihre künstlerischen Potentiale zum Ausdruck bringen. Die letzten Jahre waren in Iran im besonderen Maße von politischen, Sozialen und wirtschaftlichen Krisen gezeichnet. Nach den Präsidentenwahlen 2009 wurde der ohnedies eingeengte Lebens- und Entwicklungsraum für Kunstschaffende und Intellektuelle weiteren Repressionen ausgesetzt – Berufsverbot und Verhaftungen waren an der Tagesordnung. Die Eskalation der politischen Lage im Land schloss die beunruhigende Aussicht auf einen Kriege nicht aus. All das brachte es mit sich, dass die iranische Zivilgesellschaft mit Unsicherheit und Spannung geladen war. Auf ihrer persönlich-künstlerischen Art reagierten sieben befreundete Filmkünstlerinnen, zwischen End- zwanzig und Anfang-fünfzig, auf diese Umstände. Ein schöpferischer Umgang mit jenem gesellschaftlichen Klima, in der sie leben und arbeiten wollten. Sie war frauenfeindlich, repressiv und paradoxerweise eine pulsierende Quelle Kunst zu schaffen. In unterschiedlich persönlicher Weise, schilderten sie, in sieben Dokumentarepisoden, ihre sensible Betrachtungsweise der Zeit, ihre Ängste und Herausforderungen. Momentaufnahmen ganz schwieriger Jahre. Bebilderte Zeitgeschichte einer unter Druckten gehaltenen und frauenfeindlichen Gesellschaft die unter dieser Gewaltkruste sehr lebendig und pulsierend ihr Da-Sein manifestierte. Die sieben Episoden sind durchaus individuelle und persönliche Darstellungen dieser Jahre. Trotzdem sind sie als repräsentative Spiegelbilder der iranischen Gesellschaft zu sehen, die Frauen und Freiheiten unter Kontrolle behalten will.

Profession Documentarist von sieben Frauen die in erfinderisch-künstlerischer Weise frauenfeindlichen Strukturen aufbrechen und ihre Potentiale zum Ausdruck bringen.

Ihre virulenten Fragen: Welche Herausforderungen müssen unter den gegebenen Bedingungen zuerst behandelt werden? Welche Zukunftsausblicke sind denkbar?

Shirin Barghnavard ist vor Allem über die aussicht eines bevorstehenden Krieges besorgt. Wie würde sie, auch als Künstlerin, auf eine solche Situation reagieren. Firouzeh Khosrovani nach dem der Geheimdienst einige Kollegen in ihren Wohnungen überfallen und verhaftet hatte, ist sie davon besessen, ihre Unterlagen in Sicherheit zu bringen, falls man auch nach ihr schickt. Farahnaz Sharifi ist fest entschlossen, trotz dem strengen Verbot das für Öffentliches Singen von Frauen gilt, ihren Plan, einen Film über das Leben ihrer Lieblingssängerin zu machen, durchzuführen. Mina Keshavarz betrachtet sorgenvoll die Auswanderungswelle aus der Heimat. Grübelt ob auch sie auswandern soll. Wie würde diese Entscheidung ihr Leben verändern? Sepideh Abtahi will mit dem wirklichen Leben in Berührung bleiben, lehnt sich gegen Vergessen auf. Aufnahmen in ihrer Kamera aus der Kindheit Erinnerungen lebendig zu halten und Realitätsverlust zu verhindern. Sara Salahshoor zieht aus ihrer Wohnung aus, weil ihre Fenster sich auf das größte Gefängnis der Stadt öffnen. Nahid Rezaei ist um eine andere Lebensweise bemüht die sie finden muss, um nicht an der Hoffnungslosigkeit zu zerbrechen.

Der Film, so die Autorinnen, formuliert auch die Frage danach, ob die gemeinsame Aufarbeitung eines gemeinsamen Problems zukunftsweisend der Weg des künstlerischen Überlebens bedeutet.

کاری از هفت زن فیلم- مسند ساز ایرانی

درد مشترک سازندگان این فیلم در سنین مختلف و با تجربه هایی مشابه نبود آزادی بیان ووجود تنگناهای بسیاربرای رشد و پیشرفت شخصی و اجتماعی در حوزه های مختلف ا ست، از جمله فیلم ساختن، که در سالهای تنگ پس از انتخابات ۱۳۸۸ به اوج تازه ای رسید.

هنرمندی که نتواند حرفش را از زبان هنرش بیان کند تنگنا را در قالب شخصیت فردی و هنری ویژه خود لمس میکند. تجربه ها یکدست نیستند و دغدغه های این فیلم سازان نیز در عین تشابه متفاوت است .

کار مشترک و ارزشمند آنها در فیلمی که خواهیم دید هم خطوط موازی وهم دلشوره های متفاوت را بیان میکند

شیرین برق نورد نگران جنگی است که در ان سالها صحبت از احتمالش میرفت، دلمشغول این سوال که اگر این احتمال اتفاق افتد چگونه به عنوان یک هنرمند با آن برخورد خواهد کرد

فیروزه خسروانی دلشوره ترتیب دان به مدارک و کار های خودرادارد زیرا اگر مانند مورد چندین همکار فیلم سازش به منزل او هم بریزند باید از پیش برای از از دست ندادن حاصل زحماتش فکری کرده باشد

فرحناز شریفی تصمیم میگیرد با وجود منع تک خوانی زنان برنامه ساختن فیلمی را که میخواست در باره خواننده محبوب زن خود درست کند دنبال نماید

مینا کشاورز شاهد مهاجرت بسیاری از آیران است و نگران که آیا خود وی نیز روزی چنین قدمی بر خواهد داشت و اگر چنین شود این گام چگونه مسیر زندگیش راعوض میکند است

سپیده ابطحی تلاش میکند با فراموشی ها مبارزه کند متوسل به فیلم های دوران کودکی است ان ها منابعی اساسی برای نگاهدآری خاطر ها ه و لمس زندگانی اند

فیروزه خسروانی دلشوره ترتیب دان به مدارک و کار های خود را دارد که اگر مانند چندین همکار فیلم ساز به منزل او هم بریزند فکری از پیش برای از از دست نرفتن وسایل کار خود کرده باشد

مینا کشاورز شاهد مهاجرت بسیاری ازمردم بخارج کشور است و نگران که آیا خود وی نیز روزی چنین قدمی بر خواهد داشت و اگر چنین شود این گام چگونه مسیر زندگیش راعوض میکند

سارا سلحشور منزلش را عوض میکند چون پنجره های خانه او بسمت بزرگترین زندان شهر باز میشدند

ناهید رضایی بدنبال نقش دیگری برای زندگیست تا در برابر ناامیدی ها بازنده نشود

فیلم حرفه مستند ساز روایت تصویرشده هفت زن فیلم ساز امروز ایران است از زندگی شخصی و حرفه ای خود ونیز از جامعه ای که با زن مساله ای عمیق دارد و با آزادی و خلاقیت نیز بهمچنین . روایت هفت زن جوان فیلم ساز ایرانی که بر اساس تجربیاتی شخصی و حرفه‌ای در تصاویری دیدنی برایمآن از محیط زن ستیز و آزادی _آزاری میگویند که در ان بسر میبرند ، از تحولات و تنگناهای آن_ با دیدی تیز بین، شخصی و آرام و با نقدی با مهر